Een zomer vol emoties

De zomer van 2019 is er eentje om nooit meer te vergeten…

Zoveel genoten met ons gezin aan zee en dat in combinatie met een zalig weertje. Hopelijk verwachten Floris en Eefje nu niet dat we elke zomer zoveel op vakantie zullen zijn… 😉

Het was een zomer vol emoties, zowel positief als negatief.
Vaak verdriet omdat we Eefje moeten missen, omdat de weekends en bezoekjes niet altijd verlopen zoals we het zouden willen. Floris die het niet altijd makkelijk had met de veranderingen of Eefjes boze buien.
Hij wil Eefje meteen knuffelen omdat hij blij is om haar te zien, maar Eefje duwt hem dan weg omdat ze eerst wat tijd nodig heeft om te acclimatiseren. Hierdoor eist Floris dan na verloop van tijd de aandacht op (en ja helaas niet altijd op de meest ideale manier). Niet altijd gemakkelijk dus die bezoekjes…
Maar zoveel blijdschap en vreugde om kleine dingen:
Een kusje van de kinderen of een knuffel,
Bezoekjes of weekends die wel vlot verlopen en Floris en Eefje die met elkaar spelen en genieten van de momentjes die ze samen hebben. Stilaan meer hapjes bij Eefje naar binnen zien gaan en het plezier dat ze daar vaak zelf in heeft. Maar vooral voelen én geloven dat het echt goed zal komen.
Ik denk niet dat er ooit nog zoveel emoties in een zomer samen kunnen vallen.

We kunnen ondertussen stellen dat de hongerprovocatie écht een succes geweest is. Overdag is Eefje in het Zeepreventorium sondevrij en eet ze eigenlijk bijna voldoende. De ene dag iets beter dan de andere met soms nog wel eens een weigering, maar het keert veel sneller.
’s Nachts krijgt ze voorlopig nog steeds een aanvulling via de sonde maar dit is beperkt en is slechts een flesje van 240ml. Ze komt ook goed bij, en op de kleine nachtvoeding na doet ze dit dus helemaal zelf. Wat ze wel nog veel bij krijgt is extra water om voldoende vocht binnen te krijgen. Ze drinkt dit wel al zelf, maar niet genoeg en zeker niet bij warm weer.
Voorlopig geven wij thuis nog steeds bij via de sonde wat ze niet heeft opgegeten, maar toch eet ze bij ons ook al zo’n 65% van haar dagtotaal zelf wat een enorme prestatie is voor haar.

Vorig weekend was er wel een zware terugval, ineens veel protest en weigering met roepen, wenen, eten op de grond gooien, met alles erop en eraan dus.
Voor ons het deksel op de neus en niet goed wetende wat te doen, een zware klap, veel schrik dat het weer naar af zou gaan en veel tranen bij de zoveelste teleurstelling… Maar er was een reden, ze kreeg koorts en bleek uiteindelijk een oorontsteking te hebben dus het stelde ons ergens wel gerust te weten dat het niet noodzakelijk aan het eten op zich lag. Wel hadden we schrik dat ze nadien moeite zou hebben om terug te gaan eten, maar wonder boven wonder pikte Eefje de draad gewoon weer op waar ze gebleven was. Dit is nog nooit eerder gebeurd, vroeger betekende ziek zijn weer heel wat stappen terug qua eten en telkens opnieuw beginnen. Deze keer niet en dat is al een mijlpaal op zich!

En dit weekend was helemaal de top, bijna helemaal sondevrij, ik kan het haast niet geloven. Ze heeft nog nooit zoveel gegeten bij ons thuis.
Enkel bij het ontbijt op zaterdagochtend hebben we nog een beetje soyayoghurt moeten bijgeven via de sonde, voor de rest heeft Eefje alles zelf gegeten.
En niet enkel die hoeveelheid is een doorbraak, maar de manier waarop ze at, met de glimlach en de goesting die eraf droop en vaak vragen naar ‘nog’. Zelfs nadat ze daarnet haar patatjes had gegeten en nog mee smulde van onze frietjes konden we amper geloven wat we zagen. Ook nooit gedacht dat we tegen Eefje zouden zeggen: ‘als je genoeg hebt, mag je stoppen’ 😀 Wat hebben we hier zo lang op gewacht en wat voelt dit echt fantastisch. Ik zou mijn blijdschap van de daken willen schreeuwen, een vreugdedansje willen maken, maar het stemmetje in mij dat al heel wat watertjes doorzwommen heeft zegt toch ook nog: ‘pas op, wees voorzichtig’. We vragen ons nog af of het een echte doorbaak is dit weekend en ze een klik gemaakt heeft of dat we gewoon veel geluk hebben gehad. Misschien een combinatie van de twee, dus toch nog even met de voetjes op de grond blijven, maar neemt niet weg dat we zo blij zijn. En ook zo fier op onze kleine meid dat ze het zo goed doet.

Als het eten goed gaat, dan verloopt ook alles veel vlotter. Wij hebben geen stress, er zijn geen frustraties, geen spanningen, buiten komen wordt zoveel makkelijker. Floris en Eefje spelen meer met elkaar als de tafelmomenten vlot verlopen en leuk zijn. Kortom alleen genieten en dat is zalig.
We vielen elkaar daarstraks in de armen en lachten met het feit dat het soms ook gewoon heel simpel kan zijn. Twee kids die goed eten, meer moet dat niet zijn. Dan voelt het als kinderspel, zeker na alle uitdagingen die wij al op ons pad hebben gehad.

Ondertussen hebben we ook de definitieve uitslag van de bloedtest en hier is dus sowieso een milde allergie voor melkeiwitten uitgekomen. Ook een lichte reactie op gluten. We blijven dus voorlopig bij een melk- en glutenvrij dieet want dit heeft sowieso een heel grote rol gespeeld in het opnieuw willen eten bij Eefje. En uiteraard de aanpak van het Zeepreventorium. Want ook al begon ze stilaan terug te eten vlak voor de opname, wij hadden nooit gestaan waar we nu staan als Eefje gewoon thuis was gebleven. In het Zeepreventorium namen ze de zorg uit handen en kwam iedereen tot rust wat ook mee voor verandering zorgde. En natuurlijk ook hun expertise om met deze problematiek om te gaan.
Niemand had ook ooit durven denken dat we na 3 maanden al zo ver zouden staan. Eefje heeft al zoveel geleerd op korte tijd en dat doet deugd om te zien.

Dus hier zijn we klaar voor een nieuwe start morgen.
Alles staat klaar; de boekentas voor Floris maar ook de valies voor Eefje.
Voor Floris hoop ik op een goede start bij een nieuwe juf. En voor Eefje hoop ik dat ze dit zo kan volhouden.
Voor mezelf hoop ik terug op wat rust na een drukke (maar leuke) zomer, maar anderzijds ben ik een beetje bang voor het ‘zwarte gat’ dat op de loer ligt, maar we zien wel wat het geeft…

En die zomer van 2019, die zal nog lang nazinderen maar ik koester vooral de vele leuke zomerse zee-dagen 🙂